De meest voorkomende wandelblessures
Wandelen is een heerlijke activiteit om fit te blijven. Lekker struinen door steden, langs het strand of door het bos, in de buurt of op vakantie: de mogelijkheden zijn eindeloos.
Maar… wandelen kan ook nare blessures opleveren. De meeste wandelblessures ontstaan door overbelasting. Dat kan abrupt gebeuren maar ook geleidelijk ontstaan. Als je geen maatregelen neemt, duurt het herstel tussen trainingen/wandelingen langer en bestaat de kans dat je blessure juist erger wordt. Wat zijn de meest voorkomende wandelblessures?
1. Blaren
De absolute nummer één in dit lijstje is natuurlijk de blaar. Blaren komen vaak voor bij wandelaars en kunnen ontzettend pijnlijk zijn. Oorzaak is wrijving op de huid. Het goede nieuws is dat ze wel makkelijk te voorkomen zijn en bovendien goed te behandelen. Om te beginnen is het raadzaam om goede (wandel)sokken te dragen zonder naden. Daarnaast kan je de huid van je voeten ‘harden’ met kamferspiritus. Dit middeltje uit grootmoeders tijd zorgt ervoor dat de huid minder snel loslaat bij wrijving.
Laat een blaar bij voorkeur behandelen door iemand die hier ervaring mee heeft. Mocht je zelf de blaar moeten behandelen, onthoud dat je dichte blaren in principe niet doorprikt, maar gewoon afplakt. Dat doe je dakpansgewijs met leukoplast.
Bij last van drukpijn word je soms gedwongen de blaar wel door te prikken. Ontsmet de blaar en gebruik een gesteriliseerde blarenprikker en druk het vocht eruit met een steriel wondgaasje.
2. Achillespeesblessures
Een achillespeesblessure is een verraderlijke kwaal: als je er echt last van begint te krijgen is het vaak al te laat. De klachten van deze overbelastingsblessure nemen geleidelijk toe. In eerste instantie zal je alleen wat irritatie voelen aan je enkel/achillespees bij het opstaan en merk je dat de enkel stijf is. In een volgende fase ervaar je steeds meer pijn, tot op een gegeven moment wandelen zonder pijn niet meer mogelijk is. Je voelt dan een zeurende pijn en er ontstaat een zwelling op je achillespees. De huid over de pees kan ook rood worden en je voelt wellicht een deuk wat er op duidt dat de pees gescheurd is.
“Een achillespeesblessure klinkt soms als een zak crushed ijs: het maakt een krakend, knisperend geluid wanneer je de pees aanraakt.”
Het is belangrijk om een achillespeesblessure te laten behandelen, want het genezingsproces verloopt vaak moeizaam. Oorzaken voor deze blessure kunnen zijn dat je te weinig hebt getraind voor de wandeltocht of dat je het trainingsschema niet geleidelijk hebt opgebouwd. Wisselen van ondergrond, te weinig rustpauzes en lopen met een te zware bepakking zijn ook ‘blessure-veroorzakers’.
Ontdek meer over het voorkomen van enkelblessures in het oefenprogramma ‘Versterk je enkel’ van VeiligheidNL.
3. Hielspoor
Hielspoor is een vervelende en vaak langdurige overbelastingsblessure die regelmatig voorkomt bij wandelaars. De aanhechting van de peesplaat die loopt van de hiel tot aan de tenen, is bij hielspoor verkalkt en soms ontstoken. Deze blessure begint sluipend. In het begin voel je alleen irritatie aan je voet bij het opstaan. Tijdens het lopen, verdwijnt dat weer. Op een gegeven moment is pijnloos wandelen niet meer mogelijk. De pijn die je ervaart bij hielspoor zit echt onder je voet.
Deze blessure moet je zeker niet verwaarlozen: er is weinig bloedcirculatie op deze plek waardoor de aanvoer van bouw- en afvalstoffen gering is. Het kan maanden duren voordat de ontsteking weg is. Als de pijn lang aanhoudt is het verstandig naar de huisarts te gaan. Soms kunnen ook simpele rekoefeningen al helpen. Ook steunzooltjes kunnen de pijn verminderen. Meer informatie over mogelijke behandelingen vind je op de site hielspoorinfo.
Kuitkramp komt vaak voor maar is gemakkelijk te verhelpen door met de ene hand de voorvoet omhoog te drukken (dus naar het scheenbeen toe) en met de andere zachtjes in de kuitspieren te knijpen.