Spring naar content

Hoe werken de spieren van kinderen?

Kinderen bewegen het gemakkelijkst intensief met een duur van 10 tot 20 seconden. Na kortdurend rusten kunnen ze weer gemakkelijk 10 tot 20 seconden intensief bewegen. Kinderen kunnen dit lang volhouden.

Door de samenstelling van de spieren van kinderen, gebrek aan testosteron en een snelle hersteltijd, is dit een optimale manier van bewegen. Je ziet dit terug in het buitenspelen of tijdens een wandeling (rennen met regelmatig rustmomenten). Bij inspanning is de eerste 10 tot 20 seconden altijd anaeroob (de spieren gebruiken dan geen zuurstof). Kinderen hebben minder energierijke fosfaten in het bloed. Dit zorgt ervoor dat er minder bloed- en spierlactaat gevormd wordt, waardoor kinderen sneller kunnen herstellen na inspanning dan adolescenten en volwassenen.

Opbouw spieren van kinderen

Spiervezels kun je verdelen in twee groepen.

  1. Type 1: Slow Twitch en
  2. type 2: Fast Twitch.

Deze twee types worden ook wel rode en witte spiervezels genoemd vanwege hun kleur.

Bij spierkracht training wordt met name een beroep gedaan op de snelle witte spiervezels (korte contractietijd, veel kracht, anaerobe verbranding), bij duurtraining wordt met name beroep gedaan op de langzame rode spiervezels (lange contractietijd, weinig kracht, met name aerobe verbranding).

Kinderen en ongetrainde mensen hebben een verhouding van ongeveer 50-50% aan Slow Twitch en Fast Twitch vezels. Bij getrainde volwassenen past deze verhouding zich iets aan.

Krachttraining bij kinderen

Door krachttraining bij kinderen wordt de winst behaald door met name de ontwikkeling, en dus verbetering van de aansturing door de zenuwen (en niet door hypertrofie, het dikker worden van de spieren). Krachttraining bij volwassenen zorgt wel voor hypertrofie (dikker worden) van spieren en ook voor een toename van het aantal zenuwuiteinden naar de spieren.

Er zijn geen nadelige gevolgen van krachttraining op de groeischijven tijdens de groei, mits er niet in extreme mate wordt getraind.

Het vermogen om zuurstof op te nemen is een maat voor het bepalen van de inspanningscapaciteit ofwel de conditie (VO2 piek/VO2 max). Bij kinderen is het moeilijk om de zuurstofopname te verbeteren. Kinderen moeten daarvoor trainen met een hartfrequentie boven de 180/min. Dat is heel intensief en geen favoriet voor veel kinderen. De maximale hartfrequentie voor gezonde kinderen ligt tussen de 180-200/min.

Er is geen (groot) verschil in VO2 piek tussen jongens en meisjes tot 12 jaar. Daarna neemt het verschil toe tot 50% in het voordeel van jongens op de leeftijd van 16 jaar. De reden hiervoor is dat jongens actiever zijn en meer testosteron hebben.

Enkele verschillen kinderen t.o.v. volwassenen:

  1. Submaximale en maximale hartfrequentie is bij kinderen hoger, vooral voor het tiende levensjaar
  2. Bloedstroom naar spieren is bij kinderen hoger
  3. Ademfrequentie is bij kinderen hoger
  4. Anaerobe drempel is bij kinderen hoger
  5. Ademdiepte is bij kinderen lager

Bronnen

  1. Inspanningsfysiologie bij kinderen (2008); T. Takken, M. van Brussel, H.J. Hulzebos
  2. Kinderenfysiotherapie (2013); R. van Empelen, R. Nijhuis-van der Sanden, A. Hartman
  3. Kinderrevalidatie (2015); M. Hadders-Algra, K. Maathuis, R.F. Pangalila, J.G. Becher, J. de Moor