Ook zonder sportrolstoel is Judith (30) niet te verslaan in boccia

Judith Bulthuis werd dertig jaar geleden tien weken te vroeg geboren – samen met haar tweelingbroer. De artsen hadden destijds lage verwachtingen van haar. Toch kan ze nu terugkijken op een succesvolle paralympische carrière.

Wat kan ik nou eigenlijk?

Judith zit in een rolstoel en krijgt hulp bij de dagelijkse zorg, zoals douchen en aankleden. “Ik heb echt moeten zoeken als kind: wat kan ik nou eigenlijk? De meeste sporten zijn qua motoriek lastig voor mij. Maar in boccia was ik wel goed en dus vond ik dat veel leuker. De andere kinderen wilden liever meer actie en kozen bijvoorbeeld voor hockeyen.”

De docent begon een bocciaclub op school omdat Judith een natuurtalent bleek. Al snel versloeg ze al haar leeftijdsgenoten. Net toen ze wilde stoppen omdat de sport haar geen uitdaging meer bood, werd ze gebeld door Team NL.

Paralympisch team

“De vraag was of ik wilde komen meetrainen, want ze zochten een vrouwelijk teamlid voor het paralympische team”, vertelt Judith. “Ik zei eerst ‘nee’, want ik dacht als eigenwijze zestienjarige dat het daar ook niet uitdagend genoeg voor mij zou zijn. Maar het bleek superleuk. Drie maanden later zat ik in het vliegtuig naar wereldbekerwedstrijden in Vancouver. Ik was net zestien, had nog nooit gevlogen en kende mijn teamgenoten nog nauwelijks. Ik ben nooit meer zo zenuwachtig geweest als toen.”

Een pittig begin, maar een mooie sportcarrière volgde. Hoogtepunt was het ultieme doel van Judith: de Paralympische Spelen van 2016 in Rio de Janeiro.

Drie rolstoelen

Judith heeft drie rolstoelen: een handaangedreven rolstoel voor binnen, een elektrische voor buiten en een volledig op maat gemaakte sportrolstoel. Haar bondscoach Joep Pelsser, ook bewegingswetenschapper, maakte zich hard voor individuele rolstoelen per speler, afhankelijk van zijn of haar manier van werpen. “Bij mij staat de voetenplank bijvoorbeeld verder naar achteren, zodat ik meer kracht kan zetten als ik gooi. Dat hebben anderen niet nodig.”

Voor de sportrolstoel belde Judith de gemeente Nijmegen om haar verhaal uit te leggen. De reactie was positief. Judith kreeg voor haar rolstoel op maat een bijdrage van € 3.500 van de gemeente voor haar stoel van € 3.700.

Meer energie, meer vrijheid

Judith stopte in 2020 met sporten op het hoogste niveau. Nu oriënteert ze zich op een andere invulling van haar tijd. Sporten kan ze nog steeds iedereen met een beperking aanraden. “Ook al ben je maar één keer per week met je lichaam bezig, het maakt je echt heel veel zelfstandiger. Vroeger moest ik iemand bellen als ik een fles wilde opendraaien, of mijn afstandsbediening liet vallen. Nu heb ik meer energie en ben ik flexibeler om dat zelf te doen. Dat is voor mij heel belangrijk.”

Als kind met een beperking willen mensen graag veel vóór je doen, is Judiths ervaring. Juist door het sporten werd ze weerbaarder. “Ik leerde beter op eigen benen te staan, omdat ik voor de sport vaak zelf met trein, bus en vliegtuig moest reizen. Dat voelde eerst als een enorme sprong in het diepe, maar ik ben nu zo blij met de vrijheid die ik erdoor heb gekregen.”

Laat ons meekijken

Judith heeft twee tips voor gemeenten en zorgverzekeraars: “Neem de tijd om echt in gesprek te gaan met jouw inwoners of klanten met een beperking. Vraag wat zij nodig hebben en wat goed is voor hen, want iedereen heeft iets anders nodig. En: laat ons meekijken bij de ontwikkeling of aanpassing van het sporthulpmiddel. Iemand met een beperking kijkt met een andere blik. Dat kun je niet vanachter een bureau bedenken.”

Ik kan sport niet meer wegdenken

Judith doet nu nog drie keer per week aan fitness, ook al hoort ze niet meer bij TeamNL. “Om mijn spieren zo soepel mogelijk te houden, te werken aan balans en kracht, maar vooral om fit te zijn. Ook heb ik vorige week een roeimachine gekocht voor thuis, na lang sparen. Sporten is nu geïntegreerd in mijn leven, maar door boccia ben ik ermee begonnen. Ik kan het niet meer wegdenken.”

Ze gebruik haar sportrolstoel nu minder intensief. Het is door alle specifieke sportaanpassingen immers geen stoel om lekker tv in te kijken, legt Judith uit. “Mijn fysiotherapeut vroeg laatst of ik mijn bocciaballen meenam, want hij wilde een potje tegen mij spelen. Ik zat in mijn gewone rolstoel, maar ik won toch.”

Advies

Uniek Sporten Hulpmiddelen geeft advies en ondersteuning aan mensen bij de aanschaf van een passend sporthulpmiddel.