Spring naar content

Opa gaat op yoga!

Soms maken gezondheidsproblemen het mensen heel moeilijk om te blijven bewegen. Hoe gaan zij daarmee om? Wat motiveert hen of weerhoudt hen juist ervan om te bewegen? Hier het verhaal van Rob. Het belang van bewegen ziet hij in, als hij iets niet leuk meer vindt, dan zoekt hij iets anders.

Rob Leemans (70) heeft voor zijn twaalfde ‘alle ziektes van de wereld’ gehad. Sindsdien is hij nooit meer een dag ziek thuis geweest. Maar het harde werken heeft wel zijn tol geëist. “De handel is slecht voor je gezondheid. Onregelmatig leven, teveel eten, teveel drinken…” Rob was zichtbaar te zwaar. Op een dag prikte de doktersassistente hem op suiker. Te hoog. Veel te hoog. De suikerwaarde motiveert hem sindsdien om zijn gewicht onder controle te houden en regelmatig te bewegen.

Controles en de doktersassistente

“In 2005 moest ik op controle. Ik was te dik. Ja, dat kon ik zelf ook wel zien. Toen prikte de assistente toch ook maar op suiker. Die was gi-ga hoog. Van schrik ben ik gaan afvallen. Ik ben in mijn leven 3 x mijn totale gewicht afgevallen. Dat dieet was elke keer simpel: van alles veel minder. En mijn zwakte is hartigheid; nootjes, chippies… We halen ze maar niet meer in huis.

Het resultaat van mijn diëten was wel mooi dat ik niet aan de pillen hoefde! Nou ja, en dan weet je wel hoe dat gaat. Langzaam schep je weer wat meer op, je neemt weer eens een handje pinda’s en voor je het weet… Goed, als ik dan op controle ging en ik was te zwaar of mijn suiker was te hoog, dan ging ik weer lijnen. Die controles, de doktersassistente… De stok achter mijn deur!

Lees ook

Sport en bewegen van levensbelang!

Dikke pret

Op een dag ging ik weer. Mijn gewicht was okay, maar mijn suiker… “Oh, oh meneer Leemans. Uw suiker is 7,6!” Ik vroeg: “Ga ik dood?” Zegt ze: “Nee, maar u moet wel gaan bewegen…”

Nou, dat ben ik gaan doen! Ik moest alleen wel uitzoeken wat ik leuk vond. Ik zo’n hardloop outfit aan en joggen. Dat heb ik daarna nooit meer gedaan! Toen ging ik bij Fit & Fun. Met een groepje hotsen-knotsen. Ik heb ver-schrik-ke-lijk gelachen! Dikke pret. Komt die instructrice naar me toe: “Meneer Leemans, uw ademhaling is veel te hoog.” Ze had gelijk. Kom ik thuis, zeg ik tegen mijn vrouw: “Opa gaat op yoga!” Iedereen in een deuk thuis. Maar ik heb er veel aan gehad!

En intussen ging ik wel elke maandag, woensdag en vrijdag naar de sportschool, want dat speciale programma om je aan het bewegen te krijgen was afgelopen. Het was en is echt een goede sportschool. Met jongens die er verstand van hebben. Die je helpen. Die je in de gaten houden. Zes jaar lang ging ik ernaartoe. Ik heb er echt lol gehad, maar weet je, op een gegeven moment werd ik het spuug- en spuugzat. Toen ik 70 werd, heb ik mezelf getrakteerd op het stopzetten van het abonnement…

De Bas van de Goor Foundation staat helemaal in het teken van sporten en diabetes. De stichting wil de kwaliteit van leven van mensen met diabetes verbeteren door middel van sport en bewegen. Dat doet ze door mensen met diabetes en hun sociale omgeving te informeren over de positieve effecten van beweging, ze deze effecten te laten ervaren en ze te inspireren tot een sportief leven met diabetes.

Alternatief

Maar ik weet dat zonder beweging de suiker omhoog vliegt. Dus moest ik wel een alternatief verzinnen. Ik heb mijn fiets weer uit de berging gehaald en ga nu dagelijks fietsen. En ik loop veel meer. En als blijkt dat mijn suiker weer omhoog gaat, dan ga ik wel weer naar de sportschool. Maar voor nu ben ik even he-le-maal klaar met die apparaten.”

Meer persoonlijke verhalen van mensen met gezondheidsproblemen