Spring naar content

Vrouwen in sport: freerunning is voor iedereen

Paula is net afgestudeerd en al jaren actief bij de reddingsbrigade. Maar een groot deel van haar vrije tijd, gaat uit naar ‘haar’ sport: parkour, ook wel freerunning.

Hoewel de sport langzaamaan bekendheid wint, zegt het bij de meesten nog niet heel veel. Dus we vragen Paula om een korte uitleg: “Bij freerunning en parkour probeer je op een soepele manier van punt A naar punt B te komen. Dus in plaats van om hekjes heen te lopen, spring je eroverheen, of van hekje naar hekje. Binnen trainen we op stellages zoals op de foto hieronder.”

een vrouw loopt over een stalen buizenstelsel
Foto: Paula Broersen

Oké, duidelijk. Ter illustratie bekijken we nog even een filmpje, te vinden op haar Instagram kanaal. ’s Zomers traint Paula buiten, maar ’s winters is ze ook veel te vinden in de turnhal in bijvoorbeeld Ookmeer, waar het een aantal avonden per week wervelt van de freerunners. Wat meteen opvalt, is dat vrouwen hier sterk in de minderheid zijn. Dus hoe kom je als vrouw terecht in deze wereld?

“Vier jaar geleden ben ik begonnen met parkour. Je kan jezelf continu blijven ontwikkelen, dat sprak me heel erg aan”, legt Paula uit. “Er zijn zoveel mogelijkheden. Het is ook fantastisch om te ervaren waar je lichaam toe in staat is en welke controle je over je lichaam kan krijgen door training. Dat geeft zoveel energie en blijheid.”

Parkour: een mannensport?

We zijn nieuwsgierig naar de verhouding mannen en vrouwen in de, naar ons idee behoorlijk uitdagende, sport. Is het echt een mannensport? En hoe vind je daarin dan je plaats als vrouw? “Het is waar dat het merendeel van de freerunners uit mannen bestaat. Het is fantastisch om te merken dat steeds meer vrouwen deze sport gaan beoefenen. Ik ben van mening dat freerunning voor iedereen toegankelijk is (jong, oud, man vrouw, etc.). Het een ontzettende brede sport en daardoor is het voor iedereen te beoefenen, ongeacht je niveau, kracht, fysiek of achtergrond.”Iedereen op zijn/haar eigen niveau dus. Maar train je als vrouw dan anders dan de mannen in jouw sport? “Als ik mij vergelijk met mannelijke freerunners, dan zie ik daar niet veel verschil in. Als vrouwen twijfelen over een sprong bijvoorbeeld, doen ze het minder snel dan mannen. Pas als vrouwen volledig vertrouwen hebben in de sprong, dan doen ze het. Maar mijn training wijkt niet veel af. Man, vrouw: na een training zijn we allemaal uitgeblust!”

Vrouwen zijn wellicht iets terughoudender.

Mentaliteit

Foto: Paula Broersen

We grijpen even terug op wat je zei over terughoudendheid. Zie je dan wel verschillen in mentaliteit tussen mannen en vrouwen in jouw sport?

“Ik zie meer verschil in mentaliteit tussen mannen onderling dan tussen mannen en vrouwen. Het gaat dan denk ik ook om de achterliggende gedachte van het beoefenen van parkour. Je ziet dat veel beoefenaars van de sport het heel serieus nemen en zich ontzettend willen ontwikkelen. Dan is er ook nog de speelsere groep, die lekker wil bewegen op een leuke, plezierige manier en daar is parkour heel geschikt voor. Nu zeg ik niet dat er zo duidelijk en zwart/wit twee groepen bestaan, maar dat is wel het verschil dat ik zie. Het verschil in manier van trainen en ontwikkelen. De een kiest voor een lossere, speelsere manier van trainen, de ander kiest ervoor om één beweging te herhalen, te drillen als het ware, tot het lukt. Dat verschilt per persoon, ongeacht geslacht.”

Voorbeeldfuncties

Het is ons inmiddels wel duidelijk dat je tot de meer serieuze groep behoort. Heeft het beoefenen van parkour jou als persoon veranderd? “Ik denk het niet. Ik ben zelf met drie broers opgegroeid dus ik had altijd mannen om mij heen.”

Je hebt duidelijk je plek gevonden bij parkour. Zijn er freerunners die voor jou een inspiratiebron vormen? “Er zijn een aantal vrouwelijke freerunners die ook veel werk in het freerunnen hebben. Dat is tof om te zien en zij vervullen wel een soort voorbeeldfunctie. Wanneer ik hun video’s kijk, word ik geïnspireerd om meer te trainen, andere bewegingen uit te proberen. Bij filmpjes van mannen gaat de gedachte al snel door mijn hoofd: dat is te hoog gegrepen voor mij. Maar zodra het vrouwen zijn, lijken de bewegingen toch meer binnen handbereik.”

Wat zou je zeggen tegen meiden en vrouwen die freerunning interessant vinden, maar de drempel om te starten als hoog ervaren? “Als vrouwelijke freerunner zit je juist in een bijzondere positie, mannen vinden het tof als je lekker mee doet. Als vrouwen vinden we het super om meer vrouwelijke freerunners te krijgen. En geloof me: iedereen kan de sport beoefenen!”