Afknellen van spieren heeft geen invloed op herstel na krachttraining

Het afknellen van de spieren na een zware herhaalde inspanning leidt niet tot een beter herstel van de spierkracht. Ook de spronghoogte en de ervaren spierpijn verbeteren niet na het gebruik van occlusie vergeleken met een controleconditie. Dit blijkt uit een Australische studie bij 12 getrainde krachtsporters.

Tijdens een zware training of wedstrijd treedt spiervermoeidheid of spierbeschadiging op. Snel herstellen kan nuttig zijn voor sporters die vlak daarna weer een inspanning willen leveren. Er zijn verschillende herstelmethodes bekend, zoals het gebruik van ijsbaden of compressiekleding, maar de effecten hiervan zijn tot nu toe niet eenduidig bewezen. Sommige onderzoekers veronderstellen dat het afknellen van de ledematen een positief effect kan hebben op het herstel doordat het de doorbloeding van de spieren beïnvloedt. De veronderstelling is daarbij dat de doorbloeding na het opheffen van de beknelling verbetert. Of sporters op deze manier daadwerkelijk sneller herstellen is door Australische sportwetenschappers onderzocht.

Occlusie

Twaalf krachtgetrainde mannen van gemiddeld 24 jaar oud deden 1 keer een oefensessie om te wennen aan de tests en de herstelmethoden. Daarna deden zij dezelfde training 3 keer. Deze bestond uit een laag-intensieve warming up van 5 minuten en 10 series van 10 squat-bewegingen (tot een knie-hoek van 90°). De sporters begonnen met een gewicht van 70% van het maximale gewicht dat zij bij deze oefening konden verplaatsen (1 RM). Als een deelnemer een serie van 10 herhalingen niet kon afmaken, werd het gewicht voor de volgende serie met 5% verlaagd. Na de 10 series herstelden de deelnemers in totaal op 3 verschillende manieren: 1 keer in een controleconditie waarbij zij alleen met de benen omhoog zaten, en met 2 verschillende occlusie-methoden. De ene methode maakt gebruik van een opblaasbare band, vergelijkbaar met een bloeddrukmanchet, waarmee de afvoer van bloed van de spieren verhinderd is.

Voor de tweede methode droegen de deelnemers een opblaasbare lange “kous” om hun gehele been. Deze bevat meerdere tussendelen die van de tenen tot het bovenbeen één voor één opgeblazen worden totdat de kous over de gehele lengte van het been opgeblazen is. Vervolgens lopen de delen weer leeg en beginnen zich vanaf onderaan weer één voor één op te blazen. Meteen na de training, 1 uur na de training en 24 uur na de training zijn de spierkracht, de spronghoogte en de ervaren spierpijn bepaald. Uit de resultaten bleek dat er geen verschillen waren in prestatie tussen de 2 occlusiemethodes en de controleconditie.

Conclusie

Uit deze studie blijkt dat het afknellen van de spieren na herhaalde inspanning niet leidt tot een sneller herstel van de spierkracht, de spronghoogte of de spierpijn. Het gebruik van een occlusieband of opblaasbare occlusie-kous heeft voor het herstel van sporters geen nut.