Spring naar content

Anaerobe prikkel groter tijdens herhaalde sprint in zuurstofarme lucht

Een herhaalde sprint bij een zuurstofpercentage in de ingeademde lucht van 12 a 13% leidt tot een hogere anaerobe belasting in vergelijking met sprinttraining bij een normaal zuurstofpercentage van 21%. Dit blijkt uit onderzoek van een groep Engelse sportwetenschappers.

Sprinttraining op hoogte, waar de zuurstofspanning lager is, kan leiden tot een betere herhaalde sprintprestatie. Dit blijkt uit een eerder door Topsport Topics samengevatte studie. De vraag die Bowtell en collega’s hebben willen beantwoorden is welke fysiologische verschillen er optreden tijdens sprinttraining in lucht waar het zuurstofaanbod lager is in vergelijking met trainen bij een normaal zuurstofaanbod. Wellicht kan dit helpen verklaren waarom atleten die tijdens sprinttrainingen minder zuurstofaanbod hebben tot betere herhaalde sprintprestaties in staat zijn.

Negen atleten van gemiddeld 23,6 jaar hebben vijf keer een herhaalde sprinttest gefietst op een ergometer. De test bestond uit tien keer zes seconden voluit sprinten met dertig seconden passieve rust. Het zuurstofpercentage verschilde tijdens de vijf sprinttests. De zuurstofpercentages van de inademingslucht waren 12, 13, 14, 15 en 21 procent en de proefpersonen wisten niet bij welk zuurstofpercentage zij de sprinttest aflegden. De zuurstofsaturatie in het bloed en de spieren in het bovenbeen en de concentratie lactaat in het bloed zijn onder andere gemeten.

Sprinten waarbij de ingeademde lucht een laag zuurstofpercentage heeft leidt tot een hogere concentratie lactaat in het bloed (±12 vs. 10,6 mmol/L) na de sprints. De zuurstofsaturatie in het bloed en de spieren was bij sprinten in zuurstofarme lucht lager in vergelijking met normale omstandigheden. Deze verlaagde saturatie trad alleen op bij sprinttraining in een inademingslucht met twaalf of dertien procent zuurstof.

Door een sprinttraining uit te voeren in zuurstofarme lucht lijkt het mogelijk een verhoogde anaerobe belasting op te wekken dan bij trainen bij een normaal zuurstofpercentage. Dit zou volgens de auteurs weleens de verklaring kunnen zijn waarom sprinters na training waarbij minder zuurstof beschikbaar is beter gaan presteren. Er lijkt steeds meer bewijs te komen dat sprinttraining op hoogte of bij een lager zuurstofpercentage de sprintprestatie weleens zou kunnen helpen verbeteren. Buiten de eerder verschenen artikelen waarin een positief resultaat is aangetoond zijn nu ook de fysiologische verschillen in kaart gebracht. Mocht u deze trainingsmethode toe willen gaan passen, dan is het wel belangrijk om voorzichtig om te gaan met deze methode. Een lange blootstelling aan zuurstofarme lucht kan leiden tot fysieke klachten zoals hoofdpijn en misselijkheid.

Bron

  1. Bowtell JL, Cooke K, Turner R, Mileva KN, Sumners DP (2013) Acute physiological and performance responses to repeated sprints in varying degrees of hypoxia. J. Sci. Med. Sport, DOI 10.1016/j.sams.2013.05.016