Belasting ademspieren draagt niet bij aan lactaatafvoer tijdens herstel

Het licht belasten van de ademspieren tijdens het herstellen na inspanning heeft geen effect op de afvoer van lactaat uit het bloed. Bewegingwetenschappers van verschillende universiteiten uit Engeland tonen dit aan in een gezamenlijke studie. Acht actieve jonge mannen lieten na een maximaaltest op de fiets geen snellere afvoer van lactaat zien als de inademspieren licht werden belast in vergelijking met passieve rust.

Ademspiertraining doet meer en meer zijn intrede in de topsport. Het precieze werkingsmechanisme is nog niet geheel duidelijk, maar verschillende topsporters zijn deze manier van trainen gaan inpassen in bestaande trainingsschema’s. Zo zijn er onder andere wielrenners bij de Rabobank-wielerploeg en triatleten van Tri4Life die deze trainingsvorm hanteren.

Het principe gaat uit van het sterker maken van je ademspieren door in te ademen tegen weerstand. Door deze ademspiertraining raken de inademspieren minder snel vermoeid tijdens inspanning. Johnson en zijn collega’s hebben onderzocht of het tegen lage weerstand inademen ook gebruikt kan worden als herstelvorm. Het idee hierachter is dat de ademspieren door hun fysiologische eigenschappen goed in staat zouden kunnen zijn om lactaat af te voeren. Zo hebben ademspieren een betere doorbloeding dan bijvoorbeeld de bovenbeenspieren. De auteurs veronderstellen dat dit proces verbetert wanneer de ademspieren licht belast worden. De doorbloeding neemt zo verder toe en daarmee wordt door Johnson en zijn collega’s verondersteld dat lactaat sneller afgevoerd kan worden.

Een achttal gemiddeld goed getrainde mannen heeft vier keer een maximaaltest gefietst. Na deze tests ademden de fietsers twintig minuten door een apparaat. Dit apparaat was zo ingesteld dat er zonder een weerstand of met drie lichte tot matige weerstanden ingeademd kon worden. Dit komt overeen met lichte tot matige weerstand. De onderzoekers hebben onder andere gekeken naar de snelheid waarmee lactaat uit het bloed verdween na de maximaaltest als maat van herstel.

Johnson en collega’s vinden in dit onderzoek geen enkel bewijs dat het met weerstand inademen na inspanning de lactaatafvoer uit het bloed bevordert. De maximaaltesten waren alle vier vergelijkbaar, gelet op het vermogen dat werd getrapt en de lactaatproductie. Gedurende de twintig minuten herstel was er geen enkel verschil tussen de vier weerstanden waarmee werd ingeademd, gelet op de snelheid waarmee lactaat uit het bloed verdween.

De Engelse onderzoekers speculeren over de oorzaken van het ontbreken van een positief effect. Er is geen eenduidige verklaring waarom in een vergelijkbare eerdere studie ^[1] wel effect wordt gevonden en in de studie van Johnson en collega’s niet. Een tekortkoming van de studie is dat de weerstanden van tevoren vastgesteld werden en niet gebaseerd zijn op de maximale ademspierkracht van elk individu.

Al met al kan geconcludeerd worden dat er blijkbaar geen duidelijk bewijs is dat het inademen onder weerstand per definitie zal leiden tot een verbeterde afvoer van lactaat uit het bloed.