Bicarbonaat verbetert de herhaalde fietsprestatie bij BMX’ers niet

BMX cross is een sport waarbij, in volle sprint, een bochtig en heuvelachtig parcours wordt afgelegd in ongeveer 40 seconden. Tijdens grote toernooien, zoals de Olympische Spelen, moeten er in korte tijd meerdere series gecrosst worden.

De tijd tussen de series is bij BMX kort, ongeveer dertig minuten in de voorrondes en vijftien minuten vanaf de kwartfinales. Ook de hersteltijd is dus relatief kort. Tijdens de fietssprints ‘verzuren’ de crossers zogezegd. Door de verzuring van de spieren gaat de prestatie achteruit en er is maar weinig tijd om van deze verzuring te herstellen. Een van de oorzaken van deze verzuring is de vorming van melkzuur. Van bicarbonaat wordt verondersteld dat het de verzuring van de spieren kan tegengaan en zo een achteruitgang van de prestatie kan verminderen. Zabela et al. hebben onder andere onderzocht of de inname van dit bicarbonaat effect heeft op de melkzuurconcentratie in het bloed en de prestatie na herhaalde sprinttests op de fiets.

Tien leden van het Spaanse nationale BMX-team namen deel aan de studie. Er werden op twee dagen drie Wingate-tests uitgevoerd (3 keer 30 seconden voluit sprinten tegen weerstand). Tussen elke sprinttest zat vijftien minuten passieve pauze. Op de ene dag werden negentig minuten voor de eerste sprinttest capsules met 0,3 g/kg bicarbonaat ingenomen. Op de andere dag werden negentig minuten voor de eerste sprinttest capsules met 0,14 g/kg fysiologisch zout (placebo) ingenomen. Zowel de crossers als de onderzoekers wisten niet welke capsules op welke dag waren ingenomen. Tussen de twee testdagen zaten drie dagen rust. Een dag voor de test mocht er geen inspanning meer geleverd worden. Ook was de consumptie van alcohol en cafeïne niet meer toegestaan. Het effect van bicarbonaatinname is onder andere onderzocht op het geleverde vermogen tijdens de sprinttests, lactaatconcentraties in het bloed en de ervaren inspanning.

Er werd in de studie van Zabala et al. geen verschil gevonden tussen inname van bicarbonaatcapsules en placebocapsules bij alle drie sprinttests. Zowel de fietsprestaties (gemiddelde power van 811 W na de eerste test en 772 W na de derde test) als de melkzuurconcentraties (gemiddeld ongeveer 13 mmol/L na de eerste test en 17,5 mmol/L na de derde sprinttest) en de ervaren inspanning waren vergelijkbaar.

De studie van Zabala et al. is zeer nauwkeurig uitgevoerd bij topsporters. Aan de hand van de resultaten van deze studie kan inderdaad geconcludeerd worden dat inname van bicarbonaat geen positief effect heeft op de korte herhaalde sprintprestatie. In deze studie blijkt bicarbonaat geen effect te hebben op de melkzuurconcentratie in het bloed. Het is onduidelijk wat er op spierniveau gebeurt.