Compressie-machine lijkt herstel baanwielrenners niet te versnellen
Baanwielrenners die snel willen herstellen hoeven waarschijnlijk niet met hun benen in een zogenoemde compressie-machine. Uit dit onderzoek, dat voor het eerst bij baanwielrenners is uitgevoerd, blijkt dat deze ‘compressiekousen 2.0’ geen effect hebben op melkzuurafvoer en prestatie.
Tijdens de Olympische Spelen in Londen in 2012 werd de compressie-machine bekend bij het grote publiek. Churandy Martina introduceerde tijdens een televisie-interview na de halve finale 200 meter zijn ‘machientje’. De machine waar Martina over sprak, is een compressie-apparaat dat druk kan geven op de benen. Het idee bestaat dat hierdoor het herstel sneller verloopt, omdat onder andere melkzuur sneller afgevoerd zou kunnen worden. Het is dus vergelijkbaar met compressiekousen, alleen is de druk van dit apparaat tot viermaal hoger (80 mmHg).
Als dit apparaat werkelijk het herstel kan bevorderen, is het natuurlijk een mooi middel dat bij veel sporten in te zetten is. Dit was voor de Nieuw Zeelandse onderzoekers Overmayer en Driller voldoende reden dit verder uit te zoeken.
Wedstrijdsimulatie
21 getrainde baanwielrenners fietsten zich achtereenvolgens twintig en vier minuten het snot voor de ogen, met een half uur pauze ertussen. Zo simuleerden zij twee onderdelen van een omnium; een fietsmeerkamp voor baanwielrenners. Met de twintig minutendurende test bootsten zij een ‘scratch race’ na, en de vier minuten-test simuleerde een individuele achtervolging. De pauze van dertig minuten is ook gebaseerd op de praktijk: meestal is de pauze tussen verschillende onderdelen kort en soms zelfs maar dertig minuten. De wielrenners legden deze test twee keer af op verschillende dagen, waarbij zij één keer na afloop een half uur niks deden, en één keer hun benen in de compressie-machine stopten.
Niet zinvol
Het geleverde vermogen tijdens de twintig en vier minuten durende test verschilde niet tussen beide testdagen. Daarnaast was er ook geen sprake van een verschil in de snelheid waarmee melkzuur was afgevoerd en ook voelden de wielrenners zich beide dagen even vermoeid na de tests. Zelfs de sporters die geloofden dat dit apparaat hen zou kunnen helpen het herstel te bevorderen, bleken niet sneller te herstellen. Met andere woorden, er was ook geen sprake van een placebo-effect.
Aan de hand van deze studie luidt de conclusie dat baanwielrenners geen baat hebben bij een compressie-machine als zij hun herstel op zeer korte termijn willen versnellen. De onderzoekers geven aan dat er ook in onderzoek bij andere sporten geen effect op de prestatie is gevonden als de hersteltijd kort is en de compressie-machine ingezet wordt.
Bron
- Overmayer RG, Driller MW (2017) Pneumatic compression fails to improve performance recovery in trained cyclists. Int. J. Sports Physiol. Perform., . In Press, DOI: 10.1123/ijspp.2017-0207