Elektrostimulatie tijdens training; onder stroom voor niets

Wielrenners kunnen zich de pijn en moeite van elektrostimulatie besparen. Trainen terwijl de been- en bilspieren elektrisch worden gestimuleerd, levert geen extra prestatieverbetering op ten opzichte van normale fietstraining.

Spieren onder stroom zetten tijdens training klinkt als een lugubere martelmethode. Toch komen er steeds meer sporters die zich geheel vrijwillig aan deze methode wagen. Waar dat voorheen vooral krachtsporters betrof, lijkt deze methode nu over te waaien naar duursporters.

Aannemelijke theorie; resultaat elektrostimulatie blijft uit

De Duitse sportwetenschapper Sebastiaan Mathes had het idee dat wielrenners die hun spieren tijdens het fietsen elektrisch stimuleren, hierdoor sneller progressie boeken dan wielrenners die dat niet doen. Zijn veronderstelling komt mede voort uit eerder onderzoek dat heeft laten zien dat fietsen terwijl de spieren een extra impuls krijgen, een grotere belasting voor het lichaam teweeg brengt. Zo verbruiken wielrenners meer zuurstof, maken ze meer melkzuur aan en gebruiken ze een grotere spiermassa dan wanneer ze niet elektrisch worden aangedreven.

Ondanks de logisch klinkende theorie leverde het onderzoek dus niet het verwachtte resultaat op; de zwaardere belasting door elektrostimulatie leverde geen prestatiewinst op. Dit bleek nadat Mathes elf redelijk getrainde wielrenners vier weken lang rustig had laten trainen terwijl hun bil- en beenspieren elektrisch werden gestimuleerd tijdens het fietsen. Hierbij kregen de wielrenners precies zoveel stroom te verduren dat het net geen pijn deed. Deze stroom was overigens niet afgestemd op samentrekkingen van de spieren. Tien andere wielrenners voerde exact dezelfde training uit, maar dan zonder elektrostimulatie.

Evenals in het eerdere onderzoek, was fietsen met elektrostimulatie zwaarder voor het lichaam dan fietsen zonder. Ook in deze studie bleek het zuurstofverbruik hoger, evenals de aanmaak van melkzuur. Waarom dit zich dan vervolgens niet vertaalt in een betere aanpassing aan de training, blijft helaas onduidelijk.

Toch overtuigd

Mathes blijft in ieder geval overtuigd van de meerwaarde van elektrostimulatie voor wielrenners. Hij stelt dat een voorzichtigere opbouw van de elektrostimulatie mogelijk wel tot een grotere toename van de prestatie leidt dan alleen normaal fietsen. Of dat inderdaad zo werkt zal de toekomst uitwijzen.