Geen optimaal effect concurrent training bij vermoeidheid

De kwaliteit van duurtraining gaat achteruit wanneer duursporters niet goed uitgerust zijn van een eerdere krachttraining. Hierdoor heeft de duurtraining geen optimaal effect. Sporters en coaches zouden vermoeidheid bij duurtraining onder andere kunnen minimaliseren door eerst duurtraining uit te voeren en pas daarna krachttraining.

Veel duursporters combineren hun duurtrainingen met krachttrainingen. Een dergelijke combinatie van trainingsvormen in een sportprogramma, of de trainingen nou op dezelfde dag plaatsvinden of niet, wordt concurrent training genoemd. Van concurrent training is bekend dat het de duurprestaties meer verbetert dan duurtraining alleen. Dit komt doordat de toegevoegde krachttraining zorgt voor krachtiger spieren, waardoor sporters efficiënter kunnen bewegen. Oftewel, dezelfde geleverde arbeid kost minder energie.
Hoewel wetenschappers het er over eens zijn dat concurrent training beter is dan duurtraining alleen, blijkt uit een Australische literatuurstudie dat de verbeteringen in duurprestatie mogelijk nóg groter zouden kunnen zijn wanneer er rekening gehouden wordt met vermoeidheid.

Vermoeidheidseffecten

Krachttraining leidt tot vermoeidheid die enkele uren tot dagen kan duren. Deze vermoeidheid gaat onder andere gepaard met verslechterde neurale aansturing, verhoogd energieverbruik en spierpijn. Wanneer sporters hier last van hebben, zijn zij minder goed in staat hun duurtraining correct en op optimaal niveau uit te voeren. Hardlopers, bijvoorbeeld, lopen tot enkele dagen na slechts één krachttraining langzamer en verbruiken bovendien meer energie per gelopen kilometer. Wanneer de kwaliteit van de duurtraining geregeld achteruit gaat als gevolg van vermoeidheid door krachttraining, dan zit dit een optimale ontwikkeling van de duurprestaties logischerwijs in de weg. De ‘duurtrainingsprikkel’ is namelijk lager. Zo blijkt bijvoorbeeld dat wielrenners die met een hogere hartfrequentie aan hun duurtraining beginnen, en dus minder hersteld zijn, na een vierweeks trainingsprogramma minder verbetering in hun duurprestatie laten zien, dan wielrenners die beter uitgerust aan hun training beginnen.
Bovenstaande neemt niet weg dat concurrent training nog steeds beter is dan duurtraining alleen, maar het effect van concurrent training kan nóg groter zijn wanneer de kwaliteit van duurtrainingen gewaarborgd wordt door rekening te houden met vermoeidheidseffecten.

Wat te doen?

De onderzoekers raden duuratleten aan vooral hun krachttrainingen te blijven doen. Het is echter aan te raden om hierbij eerst de duurtraining uit te voeren en hierna pas de krachttraining. Zo blijft de kwaliteit van de duurtraining beter behouden, en zal de concurrent training ook op lange termijn waarschijnlijk een groter effect hebben. Daarnaast zijn sporters gebaat bij een grotere rustperiode tussen een krachttraining en een daaropvolgende duurtraining. Ook zijn sporters sneller hersteld van een krachttraining op lagere intensiteit, en is het effect van zo’n training op de duurprestatie in sommige gevallen mogelijk zelfs beter.
Neemt een coach of sporter deze adviezen in acht, dan kan er maximaal voordeel behaald worden uit de concurrent training.