Inname van fructose naast glucose leidt niet tot beter herstel van glycogeenvoorraad

Het innemen van verschillende soorten koolhydraten na intensieve inspanning leidt niet tot een beter of sneller herstel van de glycogeenvoorraad. Dit ontdekten onderzoekers uit Maastricht in een studie bij 14 goedgetrainde wielrenners.

Tijdens intensieve inspanning gebruiken sporters voornamelijk de glycogeenvoorraad in de spieren als brandstof. Als deze voorraad uitgeput is, verslechtert de prestatie aanzienlijk. Door voldoende koolhydraten in te nemen kunnen sporters hun glycogeenvoorraad weer aanvullen. De auteurs stellen dat het lichaam een maximale hoeveelheid glucose van 1,2 tot 1,5 g koolhydraten per kg lichaamsgewicht per uur kan opnemen. Grotere hoeveelheden glucose leiden niet tot een grotere of snellere opname, waarschijnlijk omdat de transportsystemen in de darmen dan verzadigd zijn. Het innemen van glucose in combinatie met fructose tijdens de inspanning blijkt soms tot een verbeterde prestatie te leiden, waarschijnlijk omdat fructose via andere mechanismen kan worden opgenomen dan glucose. Of een combinatie van glucose en fructose kan leiden tot een versneld herstel van de glycogeenvoorraad in de spier hebben Trommelen en collega’s in deze studie uitgezocht.

Glucose en fructose

De 14 goedgetrainde wielrenners die aan deze studie deelnamen waren gemiddeld 28 jaar oud. Zij deden 3 x hetzelfde protocol, in wisselende volgorde met steeds minstens een week ertussen. De sporters moesten een uitputtende inspanning leveren waarbij zij afwisselend 2 minuten op 90% en 2 minuten op 50% van hun maximale vermogen (Wmax) fietsten. Als zij dit niet langer konden volhouden, werd de intensiteit van de zware blokken naar 80% en vervolgens naar 70% van hun Wmax verlaagd. Meteen na de inspanning werd een spierbiopt genomen, is bloed afgenomen en beantwoordden de sporters een aantal vragen over maag- en darmklachten. Vervolgens kregen zij gedurende 5 uur elke 30 minuten een drank met koolhydraten (1,5 g/kg lichaamsgewicht koolhydraten per uur). De dranken bestonden uit 1,5 g/kg glucose, 1,2 g/kg glucose met 0,3 g/kg fructose of 0,9 g/kg glucose met 0,6 g/kg sucrose per uur. Elke 30 minuten is bloed afgenomen en na 2 en na 5 uur zijn opnieuw spierbiopten genomen. Uit de analyses bleek dat de glycogeenconcentratie na de inspanning was afgenomen tot gemiddeld 288 mmol/kg, terwijl dit bij goedgetrainde sporters voorafgaand aan inspanning tussen de 500 en 600 mmol/kg is. Daarnaast vonden de onderzoekers dat de 3 verschillende koolhydraat-combinaties niet hadden geleid tot enig verschil in de concentratie spierglycogeen gedurende of na de herstelperiode. Wel rapporteerden de wielrenners meer buikklachten als zij alleen glucose hadden gekregen.

Conclusie

Het innemen van een combinatie van fructose en glucose leidt niet tot een sneller of beter herstel van de energievoorraden in de spier na uitputtende inspanning. Wel lijken wielrenners minder last van buikklachten te hebben als zij naast glucose ook fructose innemen tijdens een herstelperiode waarin zij een maximale hoeveelheid koolhydraten binnenkrijgen. Wat de sporters in deze studie binnenkregen staat ver af van wat sporters in de praktijk doen. Het is daarom niet duidelijk of het innemen van fructose in de praktijk nut heeft om buikklachten te voorkomen.