Meer blessures bij veldspelers die ineens tweemaal zo ver hardlopen

Veldspelers hebben vaker blessures als zij in één week tweemaal zoveel hardlopen als dat ze gemiddeld doen in de vier weken daarvoor. Het aantal blessures neemt nog meer toe wanneer ze twee keer zoveel sprinten als gemiddeld. Dit blijkt uit Australisch onderzoek waarin de spelers twee jaar lang zijn gevolgd.

Een snelle toename van de trainingsbelasting van sporters vergroot de kans op blessures, zo blijkt uit een recente samenvatting van Topsport Topics (zie hier). De grootte van de toename is te berekenen door de gemiddelde dagelijkse trainingsbelasting van de afgelopen week (acuut) te delen door de gemiddelde dagelijkse trainingsbelasting van de vier weken daarvoor (structureel). Als deze verhouding tussen acute en structurele belasting groter is dan één, is de acute trainingsbelasting logischerwijs groter dan de structurele trainingsbelasting.

Onderzoekers uit Australië hebben nu uitgezocht hoeveel blessures er optreden bij Australian Football-spelers wanneer de acute trainingsbelasting tweemaal zo hoog is als de structurele trainingsbelasting. Daarnaast hebben ze onderzocht hoe vaak de spelers blessures opliepen bij een hoge structurele trainingsbelasting. Het gaat daarbij alleen om de blessures die niet veroorzaakt zijn door contact met bijvoorbeeld een andere speler en de trainingsbelasting is onderzocht met de afgelegde afstand tijdens trainingen en wedstrijden.

Trainingen en wedstrijden

De spelers liepen meer blessures op wanneer ze hun totale afgelegde afstand tijdens trainingen en wedstrijden verdubbelden in één week ten opzichte van de vier weken daarvoor. Zo hadden de spelers die tweemaal zo ver liepen vijfmaal zo vaak een blessure in vergelijking met een gelijkblijvende of verminderde loopafstand.

Zodra de spelers hun sprintafstand verdubbelden liepen ze nog meer blessures op. Dit blijkt uit tienmaal meer blessures nadat spelers meer dan tweemaal zover hardliepen bij snelheden boven de 18 kilometer per uur.

Daarentegen hadden de spelers minder blessures als zij structureel een grote afstand aflegden tijdens het wedstrijdseizoen. Zo blijkt dat de spelers bijna zevenmaal minder blessures opliepen als ze gemiddeld meer dan twintig kilometer hardliepen ten opzichte van minder dan vijf kilometer per week.

Voor dit onderzoek hebben de auteurs 59 Australian Football-spelers van hoog niveau gevolgd gedurende twee seizoenen. Tijdens elke training en wedstrijd is de afstand en snelheid van iedere speler met een GPS-systeem bijgehouden. Gedurende de gehele periode waren er 40 blessures waarvan 18 blessures in het voorseizoen.

Rustig opbouwen

Uit dit onderzoek blijkt wederom dat het belangrijk is om trainingsbelasting rustig op te bouwen. Dit geldt niet alleen voor de totale belasting, maar het blijkt nog belangrijker voor de opbouw van de belasting bij hoge snelheid. Daarnaast draagt een structureel hoge trainingsbelasting gedurende het wedstrijdseizoen waarschijnlijk bij aan het voorkomen van blessures. Volgens de auteurs komt dit doordat structurele hoge belasting een beschermende werking kan hebben tegen de piekbelasting tijdens wedstrijden.

Tot slot

Het is aannemelijk dat deze bevindingen niet alleen gelden voor Australian Football-spelers maar ook voor andere veldspelers die tijdens het spel relatief grote afstanden hardlopen zoals voetballers en hockeyers. Daarbij is de trainingsbelasting niet alleen met GPS te bepalen, maar er zijn ook goedkopere en gemakkelijkere opties. Zie dit artikel voor andere methoden.