Meer stress bij sporters door dominante coach

Een trainingssessie met een autocratische coach – een coach die een dominante en bepalende coachstijl heeft – zorgt voor een grotere aanmaak van het stresshormoon cortisol bij sporters dan een training met een democratische coach. Onderzoekers waarschuwen dat een autocratische coach het zelfvertrouwen van sporters kan schaden.

Om het effect van coachstijl op het stressniveau van sporters aan te tonen, zetten Spaanse onderzoekers twee verschillende coaches voor een groep vijftienjarige zwemmers. Coach A stond bekend om zijn harde, dominante aanpak. Hij schreeuwde regelmatig als hij vond dat zijn sporters niet voldoende hun best deden en bekommerde zich voornamelijk om de beste zwemmers uit de groep. Coach B verhief daarentegen nooit zijn stem, hield rekening met de wensen van zijn sporters en gaf veel positieve feedback.

Cortisol

Dat sporters onder invloed van een autocratische coach meer cortisol aanmaakten, ontdekten de onderzoekers door vóór en na de training een beetje speeksel af te nemen bij de zwemmers. Uit de analyse van deze monsters bleek dat zwemmers tijdens de training met coach A meer cortisol aanmaakten dan tijdens de sessie met coach B. Cortisol is een hormoon dat de stofwisseling activeert, maar ook wordt aangemaakt in situaties die naar of bedreigend worden gevonden. Het cortisolgehalte wordt daarom vaak gebruikt om psychologische stress te meten. In dit onderzoek zorgde een bazige coach dus voor stress bij de sporters. De trainingsinspanning van beide sessies was gelijk – daaraan kon de grotere cortisolaanmaak niet liggen.

Beter democratisch

De zwemmers raakten gestrest door een coachstijl waarin de coach bepaalde wat er gebeurde en waarbij sporters onder druk werden gezet met schreeuwen en negatieve feedback. Dit bleek niet alleen uit hun cortisolgehalte, maar ook uit een vragenlijst die achteraf werd afgenomen. Een autocratische coach kan zorgen voor een deuk in het zelfvertrouwen van sporters, waardoor deze minder gemotiveerd raken. Daarnaast blijken sporters eerder geneigd om hun fouten te verbergen en zelfs vals te spelen om te voorkomen dat de coach boos wordt. Bij een democratische coachstijl krijgen sporters inspraak en ontvangen ze positieve feedback en aanmoedigingen. Dit zorgt voor een goed leerklimaat en maakt sporters doorgaans gelukkiger en beter gemotiveerd, wat uiteindelijk kan zorgen voor betere prestaties.