MRI-scan niet van meerwaarde voor voorspelling terugkeer na hamstringblessure

Het voorspellen van de hersteltijd na een hamstringblessure is lastig. Meerdere factoren zoals blessuregeschiedenis en de ervaren pijn blijken samen voor 30% de hersteltijd te voorspellen. De informatie afkomstig van een MRI-scan leidt slechts tot een 3% betere voorspelling.

Een hamstringblessure is een blessure die vaak voorkomt, die een grote impact kan hebben en waar een sporter vaak lang van moet herstellen. We hebben al vaker stilgestaan bij het voorkomen en herstellen van hamstringblessures. Hoe lang het herstel zal duren is niet eenvoudig te voorspellen. Er zijn meerdere factoren die een rol zouden kunnen spelen bij de snelheid waarmee een sporter kan terugkeren op het sportveld. Hierbij is te denken aan de ervaren pijn, de blessuregeschiedenis en de opgelopen spierschade. De aard en de ernst van een blessure zijn in kaart te brengen met behulp van een MRI-scan. De uitkomsten van deze scan worden gebruikt om een uitspraak te doen over de hersteltijd van een blessure. Het is de vraag of dit terecht is. Vandaar dat Wangensteen en collega’s nu hebben onderzocht of een MRI-scan of andere genoemde factoren goede voorspellers zijn voor de snelheid waarmee een sporter kan terugkeren na een hamstringblessure.

MRI-scan

In totaal zijn de blessuregegevens van 180 sporters die een hamstringblessure hadden opgelopen geanalyseerd. Hierbij hebben de onderzoekers onder andere naar de blessuregeschiedenis en de ervaren pijn gevraagd. Ook is de mate van de spierschade geanalyseerd met behulp van een MRI-scan. Ervaren fysiotherapeuten en sportartsen maakten aan de hand van de verkregen informatie een schatting van de duur van het herstel die een sporter in hun ogen nodig zou hebben. Een sporter was weer volledig hersteld als hij voluit, zonder enige restrictie kon trainen. Aan de hand van een statistisch model is bepaald in welke mate de verschillende tests een voorspellende waarde hadden als het ging om de tijd die nodig was om van een hamstringblessure te herstellen.

De resultaten laten zien dat het lastig is om de hersteltijd goed in te schatten. Uit het model blijkt dat de combinatie van relatief eenvoudig af te nemen tests, zoals de ervaren pijn en de blessuregeschiedenis, voor slechts 30% de hersteltijd kan voorspellen. Als de resultaten van een MRI-scan werden toegevoegd aan het model voorspelde dat nog geen 3% extra van de hersteltijd.

Conclusie

Het afnemen van een MRI-scan heeft slechts een zeer geringe meerwaarde voor het voorspellen van de tijd die een sporter nodig heeft om terug te keren na een hamstringblessure ten opzichte van bijvoorbeeld de ervaren pijn en blessuregeschiedenis van een sporter. Dertig procent van de hersteltijd verklaren, wat met behulp van eenvoudige tests te bewerkstelligen is, blijft echter een laag percentage. Dat het lastig te voorspellen is hoe lang een sporter nodig heeft om te herstellen van een hamstringblessure is wellicht niet vreemd. Waarschijnlijk spelen andere factoren zoals mentaal herstel een belangrijke rol. Een MRI-scan is uiteraard wel nuttig om de aard en ernst van een spierblessure in kaart te brengen.