Spring naar content

Toegestane dosis astmamedicatie verbetert korte sprint en maximale kracht

Een toegestane dosis van verschillende soorten astmamedicatie kan bij topzwemmers tot een betere prestatie leiden op een gesimuleerde sprint en tot een stijging van de maximale spierkracht. Dit blijkt uit Deens onderzoek waarin verder is gevonden dat het inhaleren van astmamedicatie niet tot een betere prestatie leidt in een zwemergometer.

Dopinglijst

Sinds 2013 staan verschillende soorten astmamedicatie (beta2-agonisten) niet meer op de WADA-dopinglijst. Volgens de auteurs is de reden hiervoor dat de sporters die dispensatie kregen voor deze medicatie, een voordeel zouden hebben ten opzichte van de sporters die deze stoffen niet mochten gebruiken. Inhalatie van astmamedicatie zorgt voor een verbeterde longfunctie, of in het geval van luchtwegproblemen, voor een mindere afname van de longfunctie. Het is nu toegestaan om in 24 uur maximaal 1600 µg salbutamol en 54 µg formoterol te gebruiken. Voor het inhaleren van salmeterol is de toegestane hoeveelheid afhankelijk van de adviezen van de fabrikant zoals beschreven in de bijsluiter. Kalsen en collega’s hebben uitgezocht of de prestaties van zwemmers verbeteren na inhalatie van een toegestane dosis astmamedicatie.

Sprint en kracht

Dertig zwemmers van nationaal/internationaal niveau (21 mannen/9 vrouwen, ± 18 jaar) zijn met behulp van een longfunctietest ingedeeld in een groep met “gevoelige luchtwegen” en een “gezonde” groep. Beide groepen zijn 1 keer na inhalatie van een combinatie van 1600 µg salbutamol, 36 µg formoterol en 200 µg salmeterol getest en 1 keer na een placebo. Het testprotocol zag er als volgt uit: Eerst deden de zwemmers een warming-up van 15 minuten in een zwemergometer om daarna zo lang mogelijk op 110% van de snelheid te zwemmen, waarbij de zwemmers in een eerdere test hun VO2max behaalden. Vervolgens deden de zwemmers een gesimuleerde zwemsprint van 200m op een “swimbench”. Als laatste is de maximale isometrische kracht van de m. quadriceps femoris (kniestrekkers) gemeten.

Op de duur van de test in de zwemergometer is geen verbetering gevonden (gevoelige luchtwegen: 147 vs. 187 seconden en gezond: 171 vs. 183 seconden). Dit is opvallend genoeg geen significant verschil. De gesimuleerde sprinttijd (± 57 seconden) verbeterde in beide groepen met 1 seconde. De groep met “gevoelige luchtwegen” verbeterde de maximale isometrische kracht gemiddeld met 5% en de “gezonde” groep met 6%. Op geen van de tests is verschil gevonden tussen de groep met “gevoelige luchtwegen” en de “gezonde” groep.

Conclusie

Het lijkt erop dat de prestaties tijdens een korte sprintsimulatie en de maximale spierkracht kunnen verbeteren door het inhaleren van een toegestane dosis astmamedicatie. Dit geldt zowel voor zwemmers met als zonder gevoelige luchtwegen. Een sprintsimulatie op een zwembench en de kracht van de m. quadriceps femoris zijn echter geen specifieke maten voor een zwemprestatie. Daarom is het onduidelijk of astmamedicatie ook een positief effect heeft op een werkelijke zwemsprint. Eerder is aangetoond dat astmamedicatie een positief effect heeft op een fietssprintprestatie maar niet op de duurprestatie (zie hier).

Hoewel de astmamedicatie in een toegestane dosis gebruikt is, heeft meer dan de helft van de zwemmers last gehad van bijwerkingen zoals tremors en een verhoogde hartfrequentie in rust. Dit geeft aan dat sporters voorzichtig moeten zijn met het gebruik van deze medicatie en altijd moeten overleggen met een sportarts voor het gebruik.

Bron

  1. Kalsen A, Hostrup M, Bangsbo J, Backer V (2014) Combined inhalation of beta2‐agonists improves swim ergometer sprint performance but not high‐intensity swim performance. Scand. J. Med. Sci. Sports, 24: 814-822