Vibratie heeft geen effect op spierherstel

Het gebruik van “Body Vibration” met behulp van een trilkussen na intensieve inspanning leidt niet tot een sneller spierherstel dan een combinatie van zelfmassage en passief rekken. Dit blijkt uit een studie waarin de effecten op korte en lange termijn van beide methodes op de ervaren spierpijn, het herstel van spierkracht en op markers van spierschade in het bloed gemeten zijn.

Het idee bestaat dat sporters beter herstellen na inspanning dankzij “vibratietherapie” of “Whole Body Vibration” (WBV). Het gebruik van trilplaten of –kussens zou leiden tot een betere doorbloeding van de spieren en daarmee tot een beter of sneller herstel. Onderzoekers uit Australië bestudeerden in deze studie het effect van vibratietherapie op het spierherstel en de ervaren spierpijn na intensieve inspanning.

Herstel na inspanning

Fuller en collega’s hebben 50 gezonde, ongetrainde mannen (gemiddeld 23 jaar) 100 keer een maximale eccentrische spiercontractie laten uitvoeren (waarbij de spier tijdens het samentrekken verlengt) met de kniestrekkers van het rechterbeen. Deze vorm van inspanning leidt tot veel spierschade, vooral bij ongetrainde spieren. Voorafgaand aan de spiercontracties en na afloop is de spierkracht in de bovenbeenspieren van de deelnemers bepaald. Daarnaast is er direct na de oefeningen en 1, 2, 3 en 7 dagen later bloed afgenomen om markers van spierschade in het bloed (zoals creatinekinase, CK) te meten en is gevraagd naar de ervaren spierpijn. Meteen na de inspanning en de eerste metingen zijn de deelnemers op willekeurige wijze in 2 groepen verdeeld. De eerste groep moest na de inspanning herstellen door 2 maal op een dag 20 minuten met het rechterbovenbeen op een trilkussen te zitten. Het kussen had een trilfrequentie van 73 Hz en een amplitude van 0,5 mm. Dit zou volgens de auteurs, gebaseerd op eerder onderzoek, moeten leiden tot een verhoging van de doorbloeding van de spier met 77%. De deelnemers uit de tweede groep moesten herstellen met behulp van zelfmassage gedurende 14 minuten gevolgd door 6 minuten statisch en passief rekken van de getrainde spiergroep, waarvoor zij duidelijke instructies hadden gekregen. De onderzoekers die de resultaten van de deelnemers vervolgens analyseerden wisten niet in welke groep deze waren ingedeeld.

Uit de resultaten bleek dat er meteen na de inspanning en in de dagen erna geen verschil was tussen beide groepen wat betreft de waargenomen spierpijn, de spierkracht en de spierschade. Na 7 dagen waren alle deelnemers volledig hersteld.

Conclusie

De onderzoekers stellen dat het gebruik van vibratie als herstelmethode niet meer effect heeft dan zelfmassage en passief rekken. Dat er in andere studies soms wel positieve effecten zijn gevonden verklaren zij doordat in sommige studies de effecten van vibratie met niet-gangbare herstelmethodes zoals passief herstel zijn vergeleken. Ook geven Fuller en collega’s aan dat een placebo-effect van het gebruik van trilkussens of –platen niet valt uit te sluiten als subjectieve uitkomstmaten (zoals de ervaren mate van spierpijn) zijn gebruikt.

Bewaren