Wielrenners verspillen energie door te denken aan trapbeweging

Wielrenners die zich concentreren op een soepele trapbeweging gebruiken 2,5 procent meer zuurstof tijdens het fietsen, dan hun collega’s die letten op de weg. Door de verminderde efficiëntie zal een wielrenner sneller uitgeput raken.

Dit is een interessante bevinding, omdat wielrenners juist vaak van hun trainers te horen krijgen dat ze hun pedalen met constante snelheid moeten bewegen om zo efficiënt mogelijk te fietsen. Uit recent onderzoek blijkt dat deze manier van coachen wellicht niet zo verstandig is. Een soepele fietsbeweging zelf is dan misschien efficiënt, maar je hier tijdens een wedstrijd teveel op concentreren is dat niet.

Trappen zonder nadenken

De onderzoekers kwamen hierachter door het zuurstofgebruik van 25 wielrenners met gemiddeld ruim 6 jaar fietservaring te analyseren. Deze sporters fietsten op een fietsergometer en kregen vooraf verschillende concentratieopdrachten; ze moesten bijvoorbeeld letten op hun trapbeweging of op een filmpje van de weg.

Dat wielrenners energie verspillen wanneer zij aan hun fietsbeweging denken, komt volgens de onderzoekers doordat ze hiermee een beweging verstoren die normaal gesproken automatisch gaat. Hoe meer je met je gedachten een automatische beweging verstoort, hoe meer energie deze beweging lijkt te kosten. Zo bleken de wielrenners bijvoorbeeld niet aantoonbaar meer zuurstof te gebruiken wanneer ze niet gedurende de gehele trapcyclus aan hun fietsbeweging dachten, maar alleen tijdens de trek- en duwbeweging.

Eerder onderzoek toonde ook al aan dat sporters die zich concentreren op een factor binnen het lichaam vaak slechter presteren dan sporters die zich concentreren op een factor buiten het lichaam (zie hier en hier). Zo blijken boksers bijvoorbeeld harder en sneller te stoten als ze proberen hun tegenstander zo hard mogelijk te raken, dan wanneer ze proberen de beweging technisch correct uit te voeren. Het huidige onderzoek laat echter zien dat sporters niet zozeer slechter gaan presteren doordat ze zich concentreren op iets in het lichaam, maar doordat ze iets verstoren dat normaal gesproken automatisch gaat.

Omdat er geen topsporters aan het onderzoek meededen, valt niet met zekerheid te zeggen of de bevindingen ook voor hen gelden, al is dit wel aannemelijk.