Wisselen bij shorttrack; soms snelheidswinst, soms -verlies

Wisselen tijdens aflossingswedstrijden levert shorttrackers alleen snelheidswinst op wanneer ze relatief langzaam rijden. Als ze met meer dan 50 kilometer per uur uit de bocht komen, gaat wisselen juist ten koste van de snelheid.

De aflossingswedstrijd bij shorttrack is een drukte van jewelste. In totaal krioelen vier of vijf ploegen bestaande uit vier rijders door elkaar, allemaal op zoek naar de voor hen optimale positie. Van elke ploeg rijdt één rijder in de baan, de andere drie circuleren op het kleine middenterrein.

Tijdens de wedstrijd mogen shorttrackploegen van rijder wisselen wanneer ze willen, op de laatste twee ronden na. Deze wissel vindt vlak na het uitkomen van de bocht plaats. Eén van de rijders die op het middenterrein circuleert, rijdt in de binnenbocht mee met zijn ploeggenoot en zorgt dat hij vlak voor hem in de baan komt. Vervolgens probeert zijn ploeggenoot hem extra snelheid mee te geven door een flinke duw te geven.

Hoewel bijna alle ploegen elke anderhalve ronde wisselen, blijkt nu dus dat een dergelijke wisselstrategie de snelheid niet altijd ten goede komt.

Videobeelden

Britse onderzoekers kwamen tot deze conclusie nadat ze de videobeelden van 20 wereldbekerwedstrijden bij de mannen nauwkeurig hadden bestudeerd. Uit deze beelden hebben ze opgemaakt hoe snel de rijders uit de bocht kwamen en hoe lang ze over het rechte eind deden. Vervolgens maakten de onderzoekers onderscheid tussen rijders die het rechte eind zelf moesten schaatsten, en rijders die een duw hadden kregen van een ploeggenoot.

Alternatief

Volgens de onderzoekers zouden shorttrackcoaches kunnen overwegen om een alternatieve wisselstrategie toe te passen. Bijvoorbeeld door aan het begin van de wedstrijd elke ronde te wisselen en richting het einde, als de snelheid oploopt, elke twee ronden.

Of coaches dat advies ook daadwerkelijk op gaan volgen is een tweede. Als alle teams tegelijkertijd aan de ene kant van de baan wisselen, kan het voor een rijder lastig zijn om positie te kiezen en op snelheid te komen als hij juist aan de andere kant moet wisselen. Daarnaast draait de aflossingswedstrijd zeker niet alleen om snelheid. Ook de gehanteerde tactiek speelt een belangrijke rol bij het uiteindelijke resultaat.

Desalniettemin zouden coaches tijdens een training eens kunnen uitproberen hoe een alternatieve wisselstrategie uitpakt. Dat geldt ook voor damesteams. Hoewel dit niet is onderzocht, lijkt het voor de hand te liggen dat wisselen ook bij dames de snelheid niet per se verhoogt. Bij welke snelheden dat nog wel het geval is, blijft vooralsnog onbekend.